خاطره(1)

پارسال به دنبال منابعی برای تحقیق راجع به اخلاق مهندسی بودم. تا این که به نام انجمن ایرانی اخلاق در علوم و فن آوری رسیدم.با خوشحالی تمام به آدرس مندرج در سایت و مجله منتسب به آن انجمن رفتم.ساختمانی چند طبقه که روی یکی از برچسب های زنگ آن زده بود انجمن ها.

دکمه طبقه مربوطه را فشار دادم. با صدای بله جواب دادم : انجمن ؟ گفت کدام انجمن ؟ گفتم اخلاق در علوم و فن اوری.. درب باز شد.

درب را باز کرده و با آسانسور بالا رفتم. دوباره زنگی دیگر که زنگ واحد انجمن ها بود و سپس باز شدن درب.وارد شدم. سالنی نسبتا بزرگ که اطرافش را درب های متعددی فرا گرفته بود . تابلوهای کتار درها نشان می داد هر اتاق مربوط به یک انجمن است و البته همه بسته. به خانم جوانی که ظاهرا تنها کارمند آن انجمن ها بود، سلامی دادم و با ارائه نامه معرفی ام موضوع تحقیقم را مطرح کردم و از او خواستم که در مورد انجمن و خدماتی که به محققین ارائه می کند اطلاعاتی در اختیارم بگذارد.

ایشان توضیح دادند که انجمن مورد نظر شما مجله منتشر می کند. گفتم چند شماره منتشر شده را دیده ام ولی کمکی نکرده است. شما چه منابعی -از مقالات و کتابها و محققین- می تونید در اختیار من بگذارید؟ گفت : هیچ!؟... گفتم شما کتابخانه ای ،بانک اطلاعاتی  و یا .. ؟ پاسخ داد : نه. با ناراحتی پاسخ دادم حداقل مقالاتی که در همایش چند سال پیش در دانشگاه شریف داشتید ؟ بنده خدا با حالتی شرمسار گفت حقیقتش ما به دانشگاه شریف بابت این همایش بدهکار شدیم . دانشگاه هم مقالات ما را ضبط کرد!!؟؟گفتم یعنی آنها را در اختیار ندارید ؟ گفت : نه.از محققین این رشته پرسیدم گفت آفای بهادری نژاد. تشکر کردم.پرسیدم از پروژه شورای عالی انقلاب فرهنگی خبری دارید ؟ شماره ای داد که آقای فلانی شاید بتوانند در مورد طرحشان اطلاعاتی بدهند. تشکر کردم و بیرون زدم.

بعدا به آن شماره زنگ زدم ولی

آن را که خبر شد خبری باز نیامد .........