غم نامه

   در حالی که کشورهای آفریقایی و هندی کتاب علمی تألیفی در حوزه اخلاق مهندسی دارند؛ در حالی که کشورهای آماده خوار حوزه خلیج فارس-با تمام عیوب آشکار و پنهانشان- سالیان سال است که با کمک دانشگاه های درجه یک آمریکایی- و البته توصیه دولت هایشان- سمینار ها و کارگاه های اخلاقی برگزار می کنند؛ و این در حالی است که کتاب 80 صفحه ای ترجمه ای ما فروش نمی کند...

   وقتی همه دنیا دغدغه پیشرفت در حوزه های اخلاقی حرفه ای خود را دارند، و آن وقت انجمن عالی اخلاق در علوم و فن آوری ما، با این همه وزیر سابق و اسبق و رییس دانشگاه و استاد، حتی از ارائه یک مقاله به یک پژوهش گر عادی معذور است...

وقتی کشورهای -از نظر ما- در حوزه علمی ضعیف، همایش های بین المللی برای اخلاق مهندسی اسلامی می گذارند(همچون عربستان و مالزی)، و ما هر چند وقت همایشهای نه علمی که حتی از حیث ترویجی ضعیف -و نه در دانشگاه که در سازمان های حرفه ای استانی، با مقاله های غیر تخصصی ارائه می کنیم . و آن وقت ده برابر آن تبلیغ می کنیم که استان ما در کل کشور اول است و اخلاقی است و چنان ...

وقتی قانون گزار مهندسش ،دوره های اخلاق مهندسی را برای سالیان سال در مهندسی حرفه ای تصویب می کند، ولی  نه خبری از دوره است و استاد و کتاب؛ و آن وقت رییس آن حرفه می گوید توان کار در این حوزه را نداریم...

وقتی رییس دانشکده مهندسی اش می گوید، اگر قرار بود در برنامه درسی دانشجویان، از این دروس برگزار کنیم، خیلی درس ها را باید اضافه می کردیم ....

وقتی استاد دانشگاهش در درس به اصطلاح اخلاق مهندسی،از نظریه سیاسی برخورد تمدن های هانتینگتون سر در می آورد و با سر افرازی از این موفقیت، کل جزوه خود را در اینترنت قرار میدهد....

وقتی کارشناس دینی اخلاقش می گوید اخلاق مهندسی برای غرب معنا دارد چون اخلاق ندارند ، ولی ما که دارای یک نظام اخلاقی هستیم، نیازی به این گونه علوم عملی نداریم.... 

وقتی مدیر سازمان نظام مهندسی مان می گوید سازمان ما در حال تبدیل شدن به یک بنگاه معاملاتی برای پول درآوردن مهندسان مان است...

و  از طرف دیگر

وقتی هر از چند گاهی تلویزیون تصاویر خراب شدن منازل به جهت گودبرداری های غیر ایمن را پخش می کند...

وقتی خبر شنیدن خراب شدن مسجد و کشته شدن بانوان را می شنوم...

و آمار کشته شدن تصادفات حاصل از این خودرو های غیر ایمنی که ساخته ایم...

وقتی آمار و دفاع کذب مدیران سازمان های مهندسی را برای دو روز بیشتر مدیریت کردن می شنوم

وقتی مردممان، علیرغم عشق به ایران، از جنس ساخت ایران فرار می کنند و  دست به دامان جنس چینی می شوند...

قلبم سنگینی می کند

                             دلم درد می گیرد........................................

 خدایا علمی به من ده که با آن نافع ترینِ مردم به خلق تو باشم